Πόσο ασήμαντες είναι οι συννεφιασμένες μέρες μπροστά στα φωτεινά πρόσωπα μιας παρέας.Τα γελαστά πρόσωπα, τα γεμάτα χαρά έκρυψαν τη συννεφιά της πεζοπορικής μας ημέρας.Μαζί σου, μπρος πίσω, οδηγοί και υπεύθυνοι για την εκδρομή, φίλοι να σε προσέχουν από το στραβοπάτημα, τη λάσπη τη γλιστερή τη πέτρα.Να σε νοιαστούν αν μπορείς να φέρεις εις πέρας το προσωπικό σου στοίχημα.Να σε ενδυναμώνουν και να σε εξοπλίζουν ανάλογα.Η ανάβαση μόλις είχε αρχίσει.Σα τα κατσίκια (όχι τα νεαρά) σκαρφαλώναμε την άνοδο του ο καθένας και όλοι μαζί με νοιάξιμο να επιτευχθεί. Κουτσουπιές, έλατα, ψηλά πεύκα μας έκρυβαν τον ουρανό.Στα μεγάλα πλατώματα χάζευες το πράσινο λιβάδι, κεντημένο με ανεμώνες και άγριες ίριδες.Αγελάδες έβοσκαν!Οι σταγόνες της βροχής γλιστρούσαν από τις φυλλωσιές και μας καλωσόριζαν στα μέρη τους.Στο τέλος τραγούδια συντρόφεψαν το μεσημεριανό φαγητό μας γύρω από τα τραπέζια.Πάντα ν ανταμώνουμε..

Πόσο ασήμαντες είναι οι συννεφιασμένες μέρες μπροστά στα φωτεινά πρόσωπα μιας παρέας. Πόσο ευχάριστο το πολύ πρωινό ξύπνημα όταν ξέρεις ότι πηγαίνεις να βρεις φίλους να σε συνοδεύσουν σε εκδρομή και πόσο ωραίος ο πρωινός καφές όταν το πίνεις μακρυά από την φασαρία της πόλης.

Τα γελαστά πρόσωπα, τα γεμάτα χαρά έκρυψαν τη συννεφιά της πεζοπορικής μας ημέρας. Μαζί σου, μπρος πίσω, οδηγοί και υπεύθυνοι για την εκδρομή, φίλοι να σε προσέχουν από το στραβοπάτημα, τη λάσπη τη γλιστερή τη πέτρα. Να σε νοιαστούν αν μπορείς να φέρεις εις πέρας το προσωπικό σου στοίχημα. Να σε ενδυναμώνουν και να σε εξοπλίζουν ανάλογα. Η ανάβαση μόλις είχε αρχίσει. Η αρχή ήταν δύσκολη μα το τοπίο σε επιβράβευε. Και πιο πολύ σε επιβράβευε η χαρά της επιτυχίας.

Σαν τα κατσίκια (όχι τα νεαρά) σκαρφαλώναμε την άνοδο του ο καθένας και όλοι μαζί με νοιάξιμο να επιτευχθεί. Κουτσουπιές, έλατα, ψηλά πεύκα μας έκρυβαν τον ουρανό. Στα μεγάλα πλατώματα χάζευες το πράσινο λιβάδι, κεντημένο με ανεμώνες και άγριες ίριδες. Αγελάδες έβοσκαν και πολύχρωμα αδιάβροχα έσπαζαν την ομορφιά του πράσινου!

Κι ύστερα η απαραίτητη στάση στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής μας. Για να απολαύσουμε την γαλήνη του βροχερού τοπίου αλλά και τα κεράσματα που είχε μαζί του ο καθένας. Οι σταγόνες της βροχής γλιστρούσαν από τις φυλλωσιές και μας καλωσόριζαν στα μέρη τους.

Στο τέλος τραγούδια συντρόφεψαν το μεσημεριανό φαγητό μας γύρω από τα τραπέζια που μαζευτήκαμε όλοι μαζί και βέβαια το απόγευμα έκλεισε με υπέροχο επιδόρπιο, χωριάτικο γιαούρτι με γλυκό κερασάκι κερασμένο από το μαγαζί και σπιτική καρυδόπιτα κερασμένο από φίλη του ΟΦΟΝ.

Πάντα ν ανταμώνουμε γελαστοί και υγιείς…