Ξέρετε αυτό που λέμε ότι εμείς για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού καταλήξαμε; Αυτό έγινε και με την εκδρομή της κυριακής του Ο.Φ.Ο.Ν., Δεσφίνα – Χρισσό θα πηγαίναμε, Καλύβια Παρνασσού – Δελφούς καταλήξαμε. Και γιατί έγινε αυτό; Συναντηθήκαμε την Κυριακή για την εκδρομή μας έτσι όπως το είχαμε προσυμφωνήσει από την προηγούμενη εκδρομή και αν πω ότι η διάθεση ήταν τέλεια θα πω ψέμματα. Αν πω όμως ότι θέλαμε να ξεφύγουμε για λίγο θα είναι αλήθεια.

Όταν συναντηθήκαμε έξω από τα γραφεία του ΟΦΟΝ όλοι ήμασταν κάπως. Τα παιδιά δεν ήρθαν -τους καλούσε η γενιά τους αλλού. Και ήταν αυτό που έπρεπε να κάνουν και το έκαναν. Αυτοί που συναντηθήκαμε όπως προείπα ήμασταν κάπως, άλλου πόναγε το πόδι του άλλος ήταν κακοδιάθετος κλπ. Το συμπέρασμα… διάθεση για μεγάλη εκδρομή δεν είχαμε αλλά… ήμασταν μια ωραία παρέα.

Με τα πολλά και με τα λίγα ξεκινήσαμε. Μία εξ ημών άργησε να ξυπνήσει και όταν το κατάλαβε πήρε το αυτοκίνητό της και ήρθε και μας βρήκε στην πρώτη στάση του λεωφορείου για καφέ. Η ζωή θέλει τρέλα και τα μέλη του ΟΦΟΝ την διαθέτουν.

Στην διαδρομή ψάχναμε κάποια εναλλακτική πορεία ευκολότερη. Αρχηγός ο Αντώνης Μαθιουδάκης. Εκείνος μας έδωσε την ιδέα να ξεκινήσουμε από τα Καλύβια και όχι από την Δεσφίνα και όπως μας πάει. Φτάνουμε στα Καλύβια ξεκινάμε την πορεία νομίζοντας ότι σε ένα τρίωρο θα επιστρέφαμε. Μετά από μία ώρα περπάτημα κάνουμε την πρώτη μας στάση και φυσικά βγαίνουν τα κεράσματα… τα γνωστά τσίπουρα, κεφτεδάκια κλπ. Τσιμπάμε κάτι. Αγοράζουμε και λευκή τρούφα από έναν κύριο που είχε βγει για την ανεύρεσή της με τα σκυλιά του. Μιλάμε και μαζί του για την τρούφα παίρνουμε τις πληροφορίες για το συγκεκριμένο είδος και ξεκινάμε για το υπόλοιπο της διαδρομής με την πεποίθηση ότι σε λίγο γυρνάμε. Μπαίνουμε σε ένα μονοπάτι ονειρεμένο· δεν σου έκανε καρδιά να βγεις και να επιστρέψεις. Ήταν ήρεμα και ήσυχα και η μία ώρα έγιναν δύο και οι δύο τρεις και μας έπιασε βροχή και ο ένας βοήθαγε τον άλλον να βάλει την αδιάβροχη κάπα και φοβόμασταν μην ρίξει και κανέναν κεραυνό. Με αυτά και με εκείνα φτάσαμε (να σημειωθεί παρακαλώ) χωρίς στάση στο αρχαίο μονοπάτι των Δελφών. Και μόλις βγάζουμε τα αδιάβροχα και ξεκινήσαμε να κατηφορίζουμε έβγαλε ένα κρύο… ένα έντονο ψιλόβροχο που λέγαμε να φτάσουμε. Αδιάβροχα (αυτές τις κάπες) δεν τις ξαναβάλαμε. Ήταν σιγανό το ψιλόβροχο αλλά έκανε πολύ κρύο. Ξεκινήσαμε με ζέστη από τον ΟΦΟΝ προχωρήσαμε με συννεφιά και καταλήξαμε με παρολίγον χιόνι. Πόσα ρούχα να πάρεις…

Στην εκδρομή ήταν και μία κυρία άνω των …ήντα η οποία περπάταγε τέλεια αλλά δεν το αναφέρω για αυτό αλλά για το γεγονός ότι είχε έρθει με τον εγγονό της. Ο εγγονός γύρω στα 26-28. Κυρίες μου και Κύριοι πιο ωραία εικόνα δεν έχω ξαναδεί. Και οι δύο ανεξάρτητοι αλλά να συνεννοούνται με τα μάτια. Η Κυρία να προσέχει τον εγγονό από μακριά και ο εγγονός την Κυρία. Νομίζω ότι μέχρι την άλλη εκδρομή που θα γίνει η εικόνα θα με ακολουθεί.

Φυσικά μετά το τέλος της εκδρομής κάποια ταβέρνα μας περίμενε στο Ζεμενό την οποία και τιμήσαμε και κλείσαμε με το γνωστό τέλειο σάμαλι.

Ναι η εκδρομή ήταν ωραία. Τα συναισθήματα ιδιαίτερα…. και η επόμενη εκδρομή Ελικώνας στις 2 Απριλίου 2023. Ευαγγελίστρια (κυκλική διαδρομή). Βαθμός δυσκολίας Α. Ώρες πορείας: 3.

Υ.Σ. Ξεχαστήκαμε για λίγη ώρα. Χαμογελάσαμε για λίγο. Αλλά δεν τους ξεχάσαμε ούτε λεπτό. Να προσέχουμε όσους αγαπάμε και να είμαστε καλά με υγεία και να ξανανταμώσουμε την επόμενη φορά δυνατοί.